اشعه ايكس، شكلي ديگر از نور

در سال 1895 يك فيزيكدان آلماني به نام ويلهِلم روئنتگن شكل جديدي از پرتو را كشف نمود.وي آن را اشعه‌ي ايكس ناميد كه برناشناخته بودن آن تاكيد ورزد.اين پرتوي اسرار آميز قابليت عبور از بسياري مواد كه نور مرئي را جذب مي كنند٬ داشت. همچنين اشعه‌ي ايكس قدرت جداسازي الكترون‌هاي آزاد اتم را دارد. بيش از سال ها٬ اين خصوصيات استثنايي٬ اشعه‌ي ايكس را در بسياري از زمينه ها مانند پزشكي و تحقيقات در مورد طبيعت اتم مؤثر ساخت. سرانجام اشعه‌ي ايكس به عنوان شكل ديگري از نور معرفي شد .

نور٬ حاصل از جهش ها ٬ ارتعاشات و بي نظمي كل ذرات مي‌باشد.نور مانند يك توله سگ سرزنده است كه نمي‌تواند ساكن باشد.صندلي كه شما روي آن نشسته‌ايد در نگاه و احساس غير متحرك به نظر مي رسد.اما اگر شما بتوانيد از ديد اتمي به آن نگاه كنيد خواهيد ديد كه اتم ها و مولكول ها در حال ارتعاشند.صدها ترليون مرتبه در ثانيه ارتعاش به هم برخورد مي‌كنند. در حاليكه سرعت به دور گشتن الكترون 25000مايل در ساعت است.وقتي ذرات باردار برخورد مي‌كنند بر اثر تغييرات ناگهاني حركتشان يك بسته انرژي توليد مي‌كنند كه فوتون ناميده مي‌شوند. فوتون ها با سزعت نور دور مي‌شوند.در واقع آن ها نور يا امواج الكترومغناطيس هستند براي شروع يك استفاده فني.

تا اين زمان الكترون‌هاي باردار تنها ذره‌هاي شناخته شده هستند كه داراي بيشترين ناآرامي هستند و بنابراين عامل توليد بسياري از فوتون‌هاي جهان مي‌باشد.

اشعه X مي تواند به واسطه برخورد بين يك الكترون و يك پروتون پر سرعت توليد شود.

صفحه: 1|2|3|4|بازگشت